Jazydzi a kult Szatana

 

Wielu z Was słyszało wcześniej o Jazydach, którzy to wedle informacji głoszonych przez Maxine Dietrich (założycielke Joy of Satan i nurtu duchowego satanizmu) uznają za swojego boga Szatana pod postacią Melek Tausa. Anton Szandor LaVey przedstawił ich z kolei jako "sektę wyznawców Diabła, którzy przed śmiercią przyjmują ostatnie namaszczenie, aby Bóg wybaczył im życie w grzechu". Niestety oba te stwierdzenia nie są do końca prawdziwe. Aby jednak chronić członków grupy przed dezinformacją i tkwieniem w błędzie wynikającym z braku własnych poszukiwań postanowiłem napisać post na ten temat, w którym to przyjrzymy się sprawie trochę dokładniej.

Nazwa jazydyzm pochodzi prawdopodobnie od perskiego słowa "ized", które oznacza anioła lub bóstwo. Przyjmuje się zatem, że nazwa "jazyd" oznacza "czciciel boga". Jazydzi wierzą w boga, nazywanego Tawuse Melek co oznacza "bóg paw" lub "anioł paw". Nazywają go jednak także i Shaytan, Xweda, Izad, Yazdan lub Khoda a ich bóg wykazuje pewne podobieństwa do zaratusztriańskiego Ormuzda (Ahura Mazdy).

Wg. wierzeń jazydów Bóg stworzył świat, ale jego dalsze losy powierzył siedmiu aniołom. Anioły miały za zadanie dokończyć tworzenie świata, jednak popełnione przez nie błędy skutkowały powstaniem zła. Anioł Melek Taus zbuntował się przeciw woli Boga, ponieważ nie chciał pokłonić się przed człowiekiem i służyć mu. Za swe czyny został strącony do piekła, ale żałował za swoje grzechy i swymi łzami skruchy ugasił ogień piekielny, w wyniku czego piekło przestało istnieć. Bóg wybaczył mu winy i powierzył władzę nad światem, w związku z czym wyznawcy jazydyzmu modlą się do niego, a nie do Boga. Uważają, że Bóg nie interesuje się światem ani nie zajmuje się nim osobiście, jest także zbyt doskonały, by ludzie mogli się modlić bezpośrednio do niego. Bóg potrzebuje jednak pomocy ludzi w walce ze złem, po zakończeniu której los świata zostanie ostatecznie ukształtowany. Z tego powodu jazydzi dążą do doskonałości, wyrzekając się m.in. przemocy. Jazydzi wierzą, że wywodzą się od najstarszego potomka Adama, a cała reszta ludzkości od jego młodszych potomków. Z tego powodu jazydzi uważają, że są narodem wybranym przez Boga. Wyznawcy jazydyzmu praktykują modlitwę pięć razy dziennie z twarzą skierowaną w stronę Słońca, oddawanie czci świętym drzewom, składanie byków w ofierze, obrzezanie, chrzest, wypowiadanie szahady (wyznania wiary) do ucha niemowlętom, wędrówkę duszy (reinkarancję) do kolejnych cielesnych postaci oraz w to, że dzięki ciągłemu odradzaniu możliwe jest stopniowe oczyszczanie duszy, przez co piekło jest zbędne. Wiernym zakazane jest jedzenie niektórych potraw (m.in. sałaty, dyni, mięsa gazeli) i noszenie ubrań w kolorze granatowym, a kobietom dodatkowo ścinanie włosów. Zakaz jedzenia sałaty wynika prawdopodobnie z podobieństwa jej nazwy do imienia jednego z aniołów. Uznają Abrahama i Mahometa za proroków, natomiast Jezusa za anioła pod postacią człowieka. Czcią otaczają Biblię i Koran, a także planety, w tym Ziemię, którą szanują do tego stopnia, że surowo zakazują plucia, aby jej nie zbezcześcić.

W świetle tego jak przedstawiał jazydów choćby duchowy satanizm, warto tu zwrócić uwagę na kilka dość istotnych wątków wierzeń jazydów, a mianowicie:
1. Jazydzi nie uznają Melek Tausa za Boga Najwyższego, a jedynie za Władcę Świata, który z polecenia Boga Najwyższego sprawuje władzę nad Ziemią.
2. Jazydzi uznają Abrahama i Mahometa za proroków a Jezusa za anioła inkarnowanego w ciele człowieka.
3. Jazydzi poza planetami oraz naturą czcią otaczają również Biblię i Koran uznając ich treści.
4. Jazydzi wyrzekają się jakiejkolwiek przemocy (więc motyw zemsty zostaje tu wykluczony).
5. Jazydzi praktykują krwawe ofiary (z byków), obrzezanie, chrzest oraz codzienną modlitwę do Melek Tausa (5 razy dziennie).
6. Jazydzi uznają się za potomków Adama oraz za "naród wybrany przez Boga".
7. Jazydzi twierdzą, że piekło nie istnieje i wierzą w reinkarnację.

Według części religioznawców religia ta wywodzi się z nałożenia się powierzchownego szyizmu na zaratusztrianizm (nie istniała zatem przed zaratusztrianizmem lub przed szyizmem) i łączy w sobie elementy islamu, chrześcijaństwa nestoriańskiego, pierwotnych wierzeń indoirańskich, kurdyjskich oraz judaistycznych. Jest to zatem twór synkretyczny.

Dość duże zainteresowanie budzi także "Czarna Księga" jazydów. Czy jednak treść promowana tak często w internecie, m.in. przez duchowy satanizm, jest zgodna z tym co się w niej rzeczywiście zawiera? Sprawdźmy to! Otóż istnieje polski przekład świętych ksiąg jazydzkich zawierający m.in. ich "Księgę Objawienia" i "Czarną Księgę", wydany przez wydawnictwo Amoryka w 2010r ("Czarna Księga oraz inne teksty sakralne jazydów", przeł. Grzegorz Ciecieląg i Andrzej Sarwa, Sandomierz 2010, Wydawnictwo Amoryka, ISBN 978-83-62661-05-3). Dla celów napisania teo postu postanowiłem tą książkę zakupić i zweryfikować ów teksty. O tym jednak w kolejnym poście, który zostanie opublikowany za ok. godzinę (lub trochę wcześniej).

Adnotacja: oryginalny artykuł został napisany przeze mnie w dniu 18 maja 2017r i wszelkie jego kopie również są mojego autorstwa.